wszystko, tylko nie nauka

Na finiszu mojej pracy dyplomowej, która jedna część już jest niemal gotowa, a druga prawie całkowicie wykończona, siedzę nad kartkami z historii fotografii i staram się coś wpakować do mojej głowy, ale nie mam na to już siły. Pogoda ładna, więc dużo z Synkiem bawimy się na dworze. Wczoraj byliśmy w ładnym miejscu w Oławie, chciałem mu (jako sympatykowi wielkich maszyn) pokazać barki pływające po Odrze, ale wysoki stan wody spowodował, że nic nie pływa. To przez moją ignorancję wobec serwisów informacyjnych i gazet. Mam za swoje. Skończyło się na pokazaniu elektrowni wodnej, kilku kanałów Odry i poszliśmy na "Piaski", staw po dawnej cegielni, gdzie często łowilem ryby czy po prostu z kuyznami jechaliśmy rowerami w spokoju zapalić papierocha i wypić piwo. Dawno to musiało być, bo wszystko pozarastane, a ścieżki, którymi chodziliśmy zarosłu całkiem niemałe dęby.

Dzisiaj rano byliśmy zrobić fotografię. Nie lubię pełnego słońca, ale jakoś tak ciekawie było. Synek w wózku, w koszyku synkowa torba z zapasową pieluchą, kremem, chusteczkami i buteką soku. No i statyw wystający dość mocno. Na ramieniu torba z aparatem. Obraz na matówce 4x5 cala robi na dziecku wrażenie. Odwrócony, wszystko nie tak, jak mu podpowiada rozum, ale widzi, że tu jest dźwig, to auto. Oczywiście w jego słowach to wszystko to "kombajn". Chyba podobają mu się te czary, szmata na głowie i kierowcy, którzy bojąc się, że to radar, jadą nagle bardzo przepisowo. Albo bardziej.