2012/09/30

3740 kcal na cztery ratusze


Oława


Bierutów


Piękne są te secesyjne kafelki. Drugie takie widziałem w Bystrzycy Kłodzkiej.


Namysłów. Perła jakich mało. A perłopławów tu masa.




Od tego momentu zaczął się dramat - 30 km z Namysłowa do Brzegu - 4 km z buta, bo nie było asfaltu. Miliard fragmentów z ruchem wahadłowym.


Brzeg

Niemal 100 km, zaskakujące były bliźniacze miasta - Bierutów i Namysłów, oddalone od siebie o 20 minut jazdy rowerem, a dzieli je przepaść. Coś jak Oława i Brzeg, ale tam ta różnica jest powalająca. Oba warto zwiedzić. Po drodze spotkałem ciecia - maratończyka, a w połowie drogi przypadkiem napotkany szosowiec wychodził mi na zmiany, więc i leciało się ponad 40 km/h bez problemów. Kawa w i słoneczny relaks Namysłowie, muzyka poniżej w głowie:



Blogger zmienił edytora bloga. Trza uciekać.

2012/09/23

3215 kcal









Szosa już minęła granice zdroworozsądkowego hobby lub zdroworozsądkowiej przyjemności. Stała się uzależnieniem. Brakuje mi jakiegoś szybkiego sposobu na rejestrację trasy, tak żeby móc ją oglądać, gdy sypnie śniegiem albo po prostu żeby mieć z czystej ludzkiej chęci rejestrowania tego, co jest interesujące w tym momencie. Jakoś ponad 8 lat temu wybrałem się takim szlakiem z osobą, która umierała. Jeszcze dobrej formie, ale oboje chyba wiedzieliśmy, że to jedna z ostatnich takich wycieczek. Jakimś cudem trafiłem do Przeworna i zobaczyłem tę stodołę ceglano - kamienną. Ponieważ to okolice Strzelina, więc są tu dość powszechne. Ale ta jest gigantyczna. I non stop widok na góry (od Opawskich, Jeseników, aż po Złote, Rychleby (to chyba te same?) i dalej aż po Sowie i chyba gdzieś pomiędzy widać dalsze pasma Sudetów.

Ja mogę się gapić na góry i nie mam tu jakiejś górnej granicy czasu trwania tego zjawiska. Oczywiście chciałbym w nich być i się gapić na nie z mniejszej odległości (albo jeździć jeździć), ale samo gapienie mi wystarcza. Ładuję akumulator, robię miliard zdjęć "do mózgu" (Bruszewski) i wracam do domu w pożywką dla snów na kolejne tygodnie. I tak w koło.





Zdecydowanie wolę swoje odbicie w lustrach okrągłych, niż prostokątnych.





W Przewornie jest jezioro, którego zdecydowanie częściej nie ma, niż jest.



Suplement dzień później: No i jedno spostrzeżenie po przejechaniu niewielkiej w sumie łącznej odległości nową szosą - 500 km. Wiadomo, że rama aluminiowa to nie szczyt możliwości producentów, że trudno nazwać ją komfortową (podobnie jak zresztą większość szosowych rowerów), ale ja jestem z natury dość wrażliwy na dyskomfort, a tu duże zaskoczenie. Fakt faktem rama jest aluminiowa, ale mimo poruszania się po naszych drogach z ciśnieniem 8 barów, nie urywa mi ani tyłka, ani reszty newralgicznych narządów. Ręce też nie dokuczają, może jest to zasługa w pełni kompozytowego widelca (łącznie z rurą sterową). Co lepsze - ten rower wydaje mi się równie komfortowy, co moja stara, stalowa crossówka, jednak szosówka jest znacznie szybsza i jej geometria pozwala na szybsze pokonanie dużych dystansów. Oczywiście nie pisze tego po to, by komukolwiek udowodni, że rama alu jest ok, a kompozyty nie. Bardziej chodzi mi o to, że na alu spokojnie da się jechać i jest to wciaż przyjemność. Nie mam porównania do stalowych ram szosowych, ale wydaje mi się, że to one są iście bezkompromisowe. Co fajne, moja szosa zbudowana na framesecie Merida race lite waży o kilogram mniej od np Peugeota CR02 (kompozytowa rama), który jest zbudowany na osprzęcie Campy na podobnej półce, co "stopiątka", ale na przykład rura sterowa jest aluminiowa.

2012/09/16

tydzień zleciał













I tak tydzień przeleciał, nutę zapodawał: Future Islands - An Apology - dobrze wklepać w Youtube.

2012/09/09

4 lata na spełnianie marzeń









Od dawna chciałem przejechać się tą trasą. Co gorsze, dojazd autem "TAM" zajmuje godzinę z małych hakiem. Trójkąt Javornik - Vapenna - Żulova - niezwykłej urody teren, widoki, ale przede wszystkim asfalt, który pozwala na bezstresową obserwację otoczenia. U nas trzeba się jednak bardzo skupiać na tym, "po czym" się jedzie, a nie na tym, "gdzie".

Ze Zbyszkiem wzięliśmy udział w wyścigu: http://jesenickysnek.com/ - ale szybko do nas dotarło, że czeka nas dużo pracy w zimie, żeby w przyszłym sezonie jechać ten wyścig, a nie swój. Ale i tak było git.

PS. Ponieważ nie miałem jak robić zdjęć, więc (za Bruszewskim) "fotografowałem do mózgu". Jednak teraz już nie trzeba nawet i tego, skoro jest Street View. Ma to swoje dobre strony. Warto - moim zdaniem - zobaczyć te kilka fragmentów. Pięknych miejsc jest tam masa, wybrałem parę tych z okolic granicy polsko-czeskiej.


Wyświetl większą mapę


Wyświetl większą mapę


Wyświetl większą mapę


Wyświetl większą mapę


Wyświetl większą mapę

2012/09/06





Idzie jesień. Pora wybrać się w góry.

2012/09/03

poweekendzie





W sobotę ciężka praca ogrodowa, w niedzielę rano nagroda. O ile jazda na rowerze sama w sobie daje mi wiele przyjemności, to jazda na rowerze szosowym jest poza skalą. Oczywiście nie umniejszam tu przygodom z babraniem się w błocie rowerem mtb, one są po prostu inne i też je ogromnie lubię, bo dają kompletnie inną przyjemność. Ale "szosa", jak powiedział mój kolega Zbyszek, "jest bardziej rowerem".

Tak czy siak oba sposoby na przemieszczanie się są wybitnie fajne. Najbardziej lubię te pory roku, gdy trwa takie dziwne zawieszenie - niby zima, a już wiosna, albo jeszcze lato, a już jesień. Wieczorna przejażdżka dostarcza masy zapachów - zorane pole pachnie glebą, z wiosek dochodzi zapach tlących się stert ogrodowych śmieci. Idzie jesień, moja ulubiona pora.

Dostałem też pocztówkę z Moskwy.